Geboorteakte Franekeradeel, 1855
Aangiftedatum 15 augustus 1855, akte nr. 101
Arjen van der Velde, geboren 13 augustus 1855
zoon van Eke Tjeerds van der Velde en Blijke Arjens de Vries
1896 St. Jacobiparochie, notaris A. Tadema
Inv. nr. 066025 repertoirenrs. 201 en 204 d.d. 18 januari
1896
Veiling en finale toewijzing
Betreft de verkoop van diverse percelen te Minnertsga
- Wybe Goodijk te Sexbierum, verkoper
- Ritske Willems Jager te Engelum, verkoper
- Sybren Japes de Haan te Berlikum, verkoper
- Doede Klazes Veeman te Engelum, verkoper
- Wytze Kooistra te Minnertsga, koper
- Arjen van der Velde te Achlum, koper
1896 St. Jacobiparochie, notaris A. Tadema
Inv. nr. 066025 repertoire nr. 272 d.d. 15 juni 1896
Obligatie
- Arjen van der Velde te Minnertsga, schuldenaar
- Spaarbank tot Nut van het Algemeen te Arum, schuldeiser;
betreft de departementen te Arum, Achlum, Kimswerd,
Witmarsum, Pingjum
Overlijdensakte Barradeel, 1925
Aangiftedatum 4 maart 1925, akte nr. 15
Arjen van der Velde, overleden 3 maart 1925, oud 69 jaar, gehuwd
Van de Website:
http://home.hetnet.nl/~bouma-/index_bestanden/Doarpstimmerman.htm
Artikel uit de dorpskrant Nijs út eigen doarp nummer 2. april 2005
Auteur: Janke Boersma
Doarpstimmerman
Us mem har heit, Arjen van der Velde wie timmerman yn Minnertsgea. Hij hat ferskate huzen set, sa as it skoalhûs dêr ‘t no de famylje Steinfort wennet. Dat skoalhûs waard boud omdat master P. Bartlema haad fan ‘e skoalle fûn dat it hûs dêr ’t er wenne net passelik wie foar him en frege dêrom it skoalbestjoer om in nij hûs sette te litten. Dat waard besprutsen en goedkard foar de priis fan f. 3520.- Arsjitekt Lettinga fan Seisbierrum skatte it (04-03-1908) op f.3840.- Van der Velde wie genegen it hûs nei it makke bestek te bouwen foar f. 3831.- It hûs waard ferve troch Joh. Terpstra, pake fan Joh. Terpstra dy ’t bij de Tille wennet, foar de priis fan f. 248,75. De haadkleur wie read.
It doktershûs yn ús doarp is ek boud troch myn pake, net foar in húsdokter mar foar L. Akkeringa dy ’t op hâlde mei buorkjen op de pleats, no bewenne troch Sevenster oan it Ald Mear yn Wier. Nei dat Akkeringa stoarn is hat syn frou Jitske Akkeringa-Wijngaarden in stik grûn dat bij it hûs hearde oan de Tsjerke skonken om der in gebou op te setten, dat no “De Twaskar” is. In tinkplaat dêrta is oanbrocht yn de hal fan it gebou.
No ’t wij toch op tsjerkelik mêd belâne binne, it folgjende. De frou fan in dûmny fûn dat de foardoar fan de pastorij oan fernijing ta wie, no dan moast de timmerman der mar efkes nei sjen. De doar wie sa geef as kryt, dus dat gong net troch. Om op de boeren wêrom te kommen, die hienen doetiids fêste arbeiders en wennen yn huzen ticht by de buorkerij. De arbeiders waarden altyd foar in jier ynhierd op 12 maaie, ek wol Alde Maeije neamd. Foldie it fan beide kanten goed dan bliuwden se der, mar der wienen ek arbeiders dy ’t jierlyks nei in oare boer gongen.
It húsrie waard helle op weinen mei hynders der foar troch de nije boer syn arbeiders. De bern joegen har dan del op it bêdguod en de âlders sieten foarop de wein. Hiele karavanen gongen de dyk del. De timmerman moast dan komme om it kammenet (in kast mei it ûnderste gedielte laden en dêr boppe twa doarren) ùtinoar te heljen. Us pake sei dan “It kammenet stiet noch te triljen en no geane se al wer fuort”. De timmerman makke doetiids ek deakisten en bij de begraffenissen hie ús beppe dan de foargong bij de froulju. Neitiids kofjedrinke en dan kaam bij tiden de notaris mei in testamint.
Beppe sei dan “No gean ik mar”. Nee,se moast bliuwe. It testamint kaam net altyd sa út as tocht wie en dan foelen der wolris in pear knopen, ja siz mar it gong der soms heil om seil om wei.
Oan’t safier dit ferhaal oer it wurk en libben fan in timmerman doetiids.